Tijden het gesprek met het slachtoffer blijkt dat inmiddels hele andere zaken veel meer haar aandacht vragen: �Voor de winkeliers hier in de straat is het Verkeers Circulatie Plan echt de doodsteek. Dat houdt mij nog veel meer bezig dan de overvallen die bij mij en verder bij ons in de straat hebben plaatsgevonden.�
�Als het om het Verkeers Circulatie Plan gaat, worden ondernemers niet gehoord. Ik hoor niet anders hier dan dat het gewoon slecht gaat met de bedrijven. En dat heeft niet alleen met de crisis te maken.�
�Ook de bevoorrading is een ramp. Het is voor leveranciers een bijna onmogelijk opgave om van het ene adres naar het ander afleveradres te komen, zonder te verdwalen of verschrikkelijk te moeten omrijden.�
�Initiatieven om de straat aantrekkelijker te maken en leegstand tegen te gaan, lopen vast in bureaucratie.�
De gemeente wil de beste winkelstad van Nederland zijn, maar op deze manier gaat dat nooit lukken. Mensen kiezen een stad juist uit voor de kleine bijzondere winkeltjes. Die verdwijnen zo allemaal door het beleid van de gemeente.
Want iedereen klaagt over de afgenomen klandizie sinds de invoering van het VCP. Maar men heeft er een hard hoofd in dat de gemeente de plannen ooit zal bijstallen. En werkelijk zal luisteren naar de ondernemers. De economische gevolgen voor met name de middenstand zijn veel te weinig overdacht.
�Kortom: er kan nog heel veel worden verbeterd in de communicatie tussen de (binnenstad-)ondernemers en de gemeente.�